Trawnik w ogrodzie podkreśla jego estetykę i użytkowy charakter, jednak tam, gdzie prowadzą trakty komunikacyjne nie ma szans, by utrzymać tam trawę w dobrej kondycji. Dobrym rozwiązaniem jest zatem przygotowanie ścieżki, np. z wykorzystaniem niedrogich płyt betonowych. Można to zrobić samodzielnie.
Jakiś czas temu (dobre 3 lata wstecz) przygotowałam w ogrodzie ścieżkę, która miała ochronić trawnik przed regularnym wydeptywaniem. Nie miałam jednak wtedy przekonania, czy moje rozwiązanie się sprawdzi, czy będzie wygodne, a przede wszystkim czy utrzyma przez dłuższy czas estetykę? Wybrałam bowiem zwykłe betonowe płyty tarasowe (takie z jakich można przygotować taras na gruncie) z fakturą drewna – imitujące deski parkietowe. Przy wyborze kierowałam się głównie faktem, że kolor płyt był niemalże identyczny z kolorem drewnianego i olejowanego przeze mnie na szaro tarasu. Nie byłam pewna, czy płyty dobrze się przyjmą, czy zachowają przy zmiennych warunkach atmosferycznych ładny kolor i czy nie będą ulegały uszkodzeniom mechanicznym. Okazało się, że zarówno funkcjonalnie, jak i estetycznie ścieżka wykonana z płyt betonowych to doskonałe rozwiązanie.
Niestety wtedy, trudno mi sobie przypomnieć z jakich względów, kupiłam wspomnianych płyt zbyt mało i ścieżka kończyła się w 3/4 ciągu komunikacyjnego. W tym roku, korzystając z czasu kwarantanny, ograniczenia wyjść i wyjazdów, postanowiłam poświęcić wolny czas na prace ogrodowe, w tym również na dokończenie wspomnianej.
Zaletą zakupów w marketach budowlanych jest to, że pewne produkty oraz rozwiązania oferowane w asortymencie są stałe, często określone materiały można zakupić przez lata. Tak okazało się z wybranymi przeze mnie płytami. Bez trudu dokupiłam 4 sztuki – akurat tyle ile brakowało, by estetycznie zakończyć trakt na trawniku.
Jak wykonać amatorsko ścieżkę z płyt betonowych
Fachowe i profesjonale wykonanie ścieżki z betonowych płyt jest analogiczne do wykonania płaszczyzny tarasu na gruncie czy powierzchni z kostki brukowej. Wymaga przygotowania podłoża pod – wyrównania, utwardzenia i wykonania tzw. podbudowy.
Ja jednak przystąpiłam do działania dość amatorsko. Ale skoro po wspomnianych 3 latach ścieżka służy mi bez zarzutu, uznałam, że podobnie wykonam brakujący fragment. Jednym z podstawowych parametrów wartych wzięcia pod uwagę przy przygotowywaniu ścieżki jest odległość poszczególnych płyt – muszą pozwalać na zrobienie wygodnego, swobodnego kroku. Można sobie te podziały wyznaczyć, układając najpierw płyty na trawie, mierząc odstępy pomiędzy nimi. Drugim ważnym elementem jest to, czy ścieżka biegnie równo, czy może, jak w moim przypadku, zakręca.
Ułożone wstępnie i prowizorycznie płyty, szczególnie jeśli nasz trawnik jest już ładnie utrzymany, odcisną i wyznaczą miejsca, które potem będziemy przygotowywać do docelowego montażu. Warto też ocenić, czy płyty powinny być osadzone głębiej czy płycej – zależy to od wysokości trawy, jaką utrzymujemy na trawniku oraz jakości podłoża. Miękka gleba na skutek chodzenia będzie nieco wchłaniać płyty w przeciwieństwie do podłoża ścisłego. Jeśli nasz grunt ma właściwości gliniaste, po zdjęciu darni możemy przestrzenie pod płytę wypełnić piaskiem.
Ponieważ w moim przypadku, jak już wspominałam, ścieżka była uzupełnieniem już istniejącej, stare płyty, które służyły już kilka lat obrosły trawą i sprawiały wrażenie osadzonych głębiej. Dlatego przygotowując teren pod każdą kolejną, musiałam zdjąć darń i nieco odjąć ziemi, tak by płyta nie wystawała znacznie poza linię gruntu (bardzo wygodnie robi się to z pomocą ostrego szpadla).
Każdorazowo po wycięciu zgrabnego kwadratu na płytę betonową, starałam się wyrównać ziemię w tym miejscu i kilkukrotnie ubić szpadlem grunt, by stanowił dość gładką i równą płaszczyznę. Na tak przygotowane miejsce upuszczałam z impetem betonowy kafel, co sprawiało, że osadzał się stabilnie i trwale. Stąpając kilkukrotnie po ułożonej płycie sprawdzimy, czy nie rusza się i nie buja – w przyszłości może to doprowadzić do uszkodzenia i uszczerbku.
Miejsca pomiędzy płytami wypełniłam ziemią, może to być podłoże uniwersalne lub specjalna ziemia do trawników oraz zasiałam w przestrzeniach pomiędzy płytami trawę.
Ponieważ jest to część ogrodu mocno nasłoneczniona, wybrałam mieszankę traw na tereny suche. Jest bardziej odporna. Można również zastosować tu mieszankę trawy do regeneracji – szybko zawiąże mocne i gęste kępy, dekoracyjnie wypełniając przerwy w trakcie.
Do przygotowania takiej formy drogi w ogrodzie można wykorzystać z powodzeniem także inny materiał, np. kamień.
autor tekstu: Dominika
zdjęcia: ASK