Renowacja trawnika, czyli co roku od nowa

Trawnik źle znosi zimę, chyba najgorzej ze wszystkich roślinnych ogrodowych założeń. Dziury, przerzedzenia, pleśń pośniegowa, masy filcu. Jednak żaden ogrodnik z powodu tych kilku drobiazgów nie myśli o zakładaniu go od nowa. Trawnik szybko traci na urodzie, ale równie szybko da się go zregenerować.

Ja zaczynam od wygrabienia połamanych gałązek, usunięcia psich odchodów, liści i innych resztek, które mogą utrudniać kolejne prace. Wiosną nie przeprowadzam aeracji, tylko od razu biorę się za wertykulację. Wypożyczoną maszyną z mocnym spalinowym silnikiem przejeżdżam kilka razy na krzyż całą powierzchnię. Zawsze robię to na początku miesiąca przed pierwszym koszeniem. Wertykulacja po koszeniu nie daje tak dobrych rezultatów. W miejscach zacienionych noże tnące ustawiam niżej, by głębiej rozcinały darń. Dzięki temu usuwam więcej mchu i wpuszczam powietrze do korzeni, co ułatwia trawie krzewienie. Niektórzy zalecają rozsypanie w takich miejscach piasku, który dłużej utrzymuje przewiewność, jednak nie testowałem tej metody, by nie podnosić poziomu i nie rozluźniać zanadto podłoża.

Nawet jeśli wertykulator ma kosz na resztki i tak później jest sporo do grabienia. Po zabiegu trawnik wygląda jeszcze gorzej niż przed (prawie go nie widać), dlatego zanim się zazieleni, staram się go nie oglądać i zajmuję się innymi pracami.
Z dosypywaniem nasion w miejscach wypalonych czekam, gdy trawa podrośnie i wskaże puste placki. W zeszłym roku przetestowałem tak zwaną dosiewkę, czyli mieszankę nasion traw z torfowo-ziemnym podłożem. Trawa wykiełkowała bardzo szybko, miała odpowiednią gęstość, a samo dosiewanie było dziecinnie proste. Wystarczyło w worku lekko wymieszać całość, a potem rozłożyć kilka garści na spulchnionej ziemi. Łatwe i wygodne rozwiązanie.

Marek