Wszystkie róże szlachetne w naszych ogrodach są szczepione na podkładkach z róż dzikich. Dzięki temu są mocne i odporne, ale często z podkładek wyrastają silne odrosty, czyli dzikie pędy szkodzące krzewowi.
Jak odróżnić podstawowe pędy róży od pędów dzikich? Po pierwsze, pęd dziki różni się wyglądem – zazwyczaj młody pęd jest cieńszy, bardziej wiotki i ma drobniejsze oraz jaśniejsze liście. Po drugie, pęd dziki wyrasta z podkładki, czyli pod miejscem szczepienia położonym pod ziemią, a nie z miejsca okulizacji (czyli szczepienia) lub tuż nad nim.
Dzikie pędy róży
Żeby pochopnie nie odciąć pędu właściwego, co mi się raz zdarzyło, należy odkopać szyjkę korzeniową wraz z częścią korzeni i odciąć pęd dziki nożem (nie sekatorem, bo zostanie fragment, który się odrodzi w postaci zwielokrotnionej) lub wyłamać go u nasady. Należy to zrobić jak najszybciej, nie czekając, aż za mocno podrośnie, bo może osłabić krzew szlachetny, zabierając mu wodę, światło i składniki pokarmowe albo całkowicie go zagłuszyć. Gdy dzikie pędy róży nadmiernie się rozrosną, trudno będzie odróżnić, co jest szlachetną odmianą, a co dziką. Aby uniknąć kosztownych pomyłek zawsze, gdy zauważę nowy odrost, sprawdzam, czy jest dziki, czy szlachetny, odsłaniając miejsce, z którego wyrasta. Drobna rzecz, ale ważna.
Podstawowe pędy róży
Z czasem wyrobi się w nas zdrowy nawyk sprawdzania, ale też zaczniemy bezbłędnie odróżniać rodzaje pędów róż na podstawie ich wyglądu. Pędy podstawowe wyrastające z miejsca okulizacji zazwyczaj są zdrowe, grube, silne i proste, mają też duże ciemne liście. To one budują strukturę krzewu na długie lata i najobficiej kwitną. Ich pierwsze cięcie zazwyczaj wykonuje się dopiero, gdy przekwitną rozwijające się na nim kwiaty, czyli w połowie lata. Usuwa się wówczas zwiędnięte kwiaty wraz z krótkim odcinkiem pędu, wycinając go nad liściem skierowanym na zewnątrz.
autor tekstu: Marek
zdjęcie tytułowe: AdobeStock