Choć modne są obecnie tarasy na gruncie, w domu letnim o wyniesionym parterze zbudować można go na podwyższeniu. Dzięki temu zyskamy piękny widok na okolicę.
Gdy poziom wylewki w budynku jest znacznie wyniesiony ponad linię gruntu, doskonałym rozwiązaniem będzie budowa tarasu na równi z podłogą pomieszczeń parteru. To sprawi, że łatwiej będzie nam z niego korzystać od strony wnętrza domu. W ciepłe miesiące bez trudu urządzimy tam letnią jadalnię, na którą wygodnie będzie wynosić zastawę i posiłki. Taras na podwyższeniu to także doskonały punkt widokowy. Przyjemnie będzie nam z jego poziomu podziwiać otaczającą działkę przyrodę. Zaletą takiego tarasu jest też to, że możemy go wznieść w każdym momencie, nawet po ukończeniu budowy domu. Jego forma ma charakter dobudowy, więc istnieje możliwość odłożenia inwestycji w czasie. Nie musimy również martwić się o usypanie skarpy, gdyż wystarczy odpowiednia konstrukcja.
Taras na podwyższeniu, czyli na słupach
Przed przystąpieniem do realizacji budowy tarasu konieczny jest projekt. Możemy zamówić u architekta odpowiednią jego powierzchnię, kształt i formę wykończenia. Najczęściej w domu letnim projektuje się tarasy, które mają szerokość wybranej elewacji. Ale istnieje możliwość wykreowania innego kształtu, w tym również okalającego budynek z kilku stron.
Aby taras powstał nad poziomem gruntu, konieczna jest stabilna i solidna konstrukcja. Za przeniesienie obciążenia odpowiadają w niej słupy. Ich funkcja podporowa sprawia, że stają się one najważniejszym elementem, wznoszonym na początku prac. Liczba słupów będzie wynikała z powierzchni oraz obciążenia, co zostanie przewidziane w projekcie.
Z czego zbudować taras
Konstrukcja na podwyższeniu najczęściej wznoszona jest z drewna. Taki taras będzie najlepiej komponował się z domem letnim. Niemniej jego podpory buduje się z trwalszego materiału. Słupy najchętniej wykonuje się z żelbetu, czasem też się je muruje. Takie podpory będą trwalsze niż drewniane. Zapewnią solidność konstrukcji. Budowę rozpoczynamy od stóp fundamentowych, wylewanych na głębokości określonej względem poziomu przemarzania gruntów w danym regionie. Rozstaw słupów ze zbrojonego betonu powinien być dostosowany do przenoszenia wyliczonego obciążenia i równoważenia naprężeń. Najczęściej odstępy zachowuje się mniejsze niż 4 m.
Posadzka i balustrady
Oprócz słupów reszta konstrukcji tarasu na podwyższeniu może być wykonana z przyjaznego i ciepłego w dotyku materiału, czyli drewna – rodzimego lub egzotycznego. Sosnowe czy świerkowe trzeba będzie częściej impregnować niż odporne na warunki zewnętrzne, w tym wilgoć, importowane surowce. Aby ułożyć deski, najpierw konieczne jest stworzenie rusztu, czyli ułożenie legarów. Ze słupami łączy się je za pomocą stalowych obejm. Najczęściej sytuuje się je prostopadle do fasady domu. Deski montujemy w poprzek na legarach, czyli równolegle do elewacji i z lekkim spadkiem na zewnątrz (wykorzystuje się w tym celu specjalne kliny), by ułatwić odprowadzenie wody opadowej. Gęstość drewna, zarówno wykorzystanego do tworzenia rusztu, jak i posadzki powinna być podobna.
Dla zapewnienia bezpieczeństwa taras należy otoczyć balustradą. Słupki wspornikowe poręczy osadzamy na stalowych, nierdzewnych kotwach. Drewniane deski wypełnienia balustrady można ułożyć w ciekawy wzór lub usytuować prostopadle do posadzki, w formie tralek. Nie mogą się one stykać się z deskami tarasowymi – konieczne jest zachowanie dystansu. Wszystkie elementy drewniane łączymy specjalnymi wkrętami do drewna. Ze względu na trwałość konstrukcji nie poleca się stosowania gwoździ.
Dla wygody i połączenia tarasu z ogrodem dobrze jest zaplanować schody. Jeśli przestrzeń na to pozwala, warto zaprojektować wygodne stopnia w formie szerokich platform.
AHA