Styl określany jako wiejski czy rustykalny ma wiele odmian. Ich źródłem są regionalne domy z różnych stron świata: skandynawskie, toskańskie, prowansalskie, greckie, angielskie, a także nasze – polskie
Niezależnie od miejsca na kuli ziemskiej łączy je to samo źródło: niezamożne domy wiejskie, w których wszystko – poczynając od bryły domu, a kończąc na elementach wyposażenia – było proste, praktyczne i trwałe. Ich mieszkańców zwykle nie stać było na podążanie za modą czy sprowadzane z daleka meble, tkaniny oraz materiały posadzkowe czy tapety. Wszystko pochodziło z najbliższej okolicy, było dziełem rąk własnych lub rodzimych rzemieślników. Prostota, która w naszych czasach, kiedy coraz bardziej liczy się naturalność, stała się atutem nie do przecenienia – w stylu rustykalnym nie ma miejsca na rzeczy udawane. Z czasem te wiejskie aranżacje nabrały wartości i zostały nobilitowane – dzisiaj styl rustykalny króluje w wielu domach niezależnie od ich położenia geograficznego i statusu materialnego mieszkańców.
Siłą rustyku jest również jego wartość użytkowa podążająca za codziennym stylem życia rodziny. Równocześnie odwołuje się on do rozwiązań stosowanych w dawnych domach wiejskich. W tego typu wnętrzach obecne są na posadzkach drewniane deski, cotto, klinkier. Posadzka, choćby nowa, nosi znamiona czasu, wydaje się też lekko zużyta. Przejęta wprost z natury kolorystyka ścian nawiązuje do barw ziemi – to ochra, odcienie brązu czy ceglastej czerwieni. Typowe są także ściany błękitne w kolorze nieba, wody czy zieleni traw oraz odcienie różu i fioletu nawiązujące do barw lawendy oraz wrzosu. Często spotyka się na ścianach przecierki. Ściany są chropawe, szorstkie – tu nie pasuje gładź gipsowa, a raczej tynk gliniany czy cementowo-wapienny. Powtarzają się wzory inspirowane krajobrazami i wiejskimi naiwnymi motywami. To styl, który akceptuje spokój, czystość form niepozbawioną miękkości, którą dają naturalne tkaniny.
Ważnym elementem wyposażenia są meble. Dominują drewniane, wykonane z gatunków rodzimych: olchy, sosny, dębu. Główny akcent jest kładziony na ich funkcję użytkową, dlatego nie mają zbyt wielu detali ozdobnych, często są obszerne i wymagają dużo miejsca. Ich atutem jest solidność – z założenia mają służyć kilku pokoleniom.
Monika